Dit auditorium dat gebouwd werd op een universitaire campus, is de perfecte illustratie van de definitie van de architectuur van Francis Metzger, waar rekening gehouden wordt met de relatie tussen een plaats, een programma en een moment in de tijd.
Tien jaar eerder ontwierp dezelfde architect de twee scholen die aan weerskanten over het plein uitkeken, twee gebouwen met gevels in roestvrijstaal en twee rood gekleurde technische lokalen op het dak. Deze beide gebouwen, die perfect met elkaar in verbinding stonden, gebaseerd op de reflectie van het licht, riskeerden door het nieuwe Jean Nile auditorium hun sterke persoonlijkheid en dynamiek te verliezen. De ruimte en de vele beperkingen, de vraag wat betrof het aantal zitplaatsen, het overheidsgeld en de bestaande architectuur die moest gerespecteerd blijven, maakten van dit project een enorme uitdaging.
Opdracht volbracht. Het nieuw auditorium met 324 zitplaatsen werd in 2018 ingehuldigd. Het lijkt wel alsof er een meteoriet tussen de twee oorspronkelijke gebouwen is gevallen. Gehuld in zwart geëmailleerd glas is dit object een nieuwe attractie op het plein. Binnen harmoniëren de diverse materialen met elkaar door een uniek, warm en zonnig geel.
Zoals gevraagd in het bestek, wordt het nieuw aditorium ondergronds gelinkt aan de twee voormalige gebouwen en hun infrastructuren (bibliotheek, sporthal, vestiaire, bar, ...) en zorgt het groene dak, dat zichtbaar is vanaf de naburige verdiepingen, voor de opvang van regenwater.
Het reflecterend effect van het roestvrijstaal van de beide scholen gaat perfect samen met het glanzend zwarte auditorium. En het gele hart van het nieuwe gebouw, dat zichtbaar is van aan de buitenkant, correspondeert uitstekend met de rode daken van de vorige gebouwen.
Beide architectuurprojecten spreken dezelfde taal, maar met verschillende accenten.
De reeds opmerkelijke identiteit van deze plek werd door dit project nog sterker gemaakt en is voortaan een mijlpaal in de stad.